Σκοτεινά μονοπάτια

Ο κόσμος, λένε, παλεύει την τάξη να υπερβεί
που η τύχη την αντιμάχεται
Και δεν ξέρω αν πάντα τη νικάει
Κι αν του χάους το σκοτάδι, δυνατότερο
απ' της αρμονίας τη λάμψη, πιότερο βασιλεύει
Κι οι υπερκόσμιες επιρροές
το εμπιστεύονται
Κι αν όλα την τύχη
προσκυνούν...

Θα μπορούσα να πιστέψω ότι το κακό
είναι η αιώνια του κόσμου
κατάσταση
Και το αγαθό
το προτέρημα του χρόνου
Όταν η ζωή ξαποσταίνει

Στη γλυκιά χαρά
και στην πικρή μου λύπη
κανείς κι ας μη μ' ακούει, βροντοφωνάζω:
«Γιγάντια αισθήματα
σταυροφόρες ψυχές

Ενάντια στο μοιραίο όλεθρο
ας ενωθούν
Την ιστορία ν' αλλάξουν
Τις ροές των αιώνων ν' αντιστρέψουν
για μιαν αρμονία οικουμενική».

Κάρολος Μεσσηνέζης