Στης αυταπάτης τα κύματα

Θέλω
Να κρατήσω στη μνήμη
τις ιδέες που θα διαλέξω
Κι όλες τις άλλες
στα βάραθρα του νου
να τις ρίξω και παντοτινά
να τις λησμονήσω

Στο δικό μου φως
να κολυμπάω...

Δίχως το σκοτάδι να με απειλεί
Όταν, απαλλαγμένος απ' τη γνώση
έξω απ' το χρόνο θα βρίσκομαι

Μια φωνή μέσα μου
να μου υπαγορεύει το κλάμα
το γέλιο, το τραγούδι
Η νόηση
το αίσθημα να παραμορφώνουν τη ζωή
Όταν η ομορφιά θα γίνεται
αγάπη, χαμόγελο η συγκίνηση
περηφάνια η μεγαλοσύνη
Να βιώνω τις αλήθειες
που για τις φιλοδοξίες μου θα θυσιάζονται.

Κάρολος Μεσσηνέζης