Το
κούφιο νερό
σέρνονταν
στο ρυάκι έγχρωμα
Ο
κίτρινος αγέρας
αγκυροβόλησε
στις κορφές των δένδρων
Το
καραφάκι του ούζου
γέμισε
με συμπόνια...
Και οι μπλε αναμνήσεις
φώλιασαν στο σκοτεινό καταφύγιο
Ο ήχος του τρένου βελούδινα
σφύριξε πίσω από τις πλάτες των βουνών
Ώσπου το φως του φεγγαριού
πλημμύρισε παράφορα
γύρω απ’ τη γκριμάτσα του καμπαναριού
Γιάννης Τσεκούρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου