Κώστας Στούπας
1) Πρώτα διάλυση και επανίδρυση και μετά «κούρεμα»...
Οι άνθρωποι που δεν θέλουν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους και να ορίζουν τις τύχες τους, τόσο σαν ιδιώτες, αλλά και σαν έθνη οικτίρουν πάντα τους άλλους...
Δουλειά των άλλων είναι να κοιτάνε το δικό τους συμφέρον, το οποίο συχνά είναι ανταγωνιστικό προς το δικό μας. Δουλειά δικής μας είναι το δικό μας συμφέρον...
Δουλειά των άλλων είναι να κοιτάνε το δικό τους συμφέρον, το οποίο συχνά είναι ανταγωνιστικό προς το δικό μας. Δουλειά δικής μας είναι το δικό μας συμφέρον...
Όσοι πιστεύουν σε συνωμοσίες και άλλες διανοητικές βασκανίες αρέσκονται να υποστηρίζουν πως η υπερχρέωση της Ελλάδας είναι αποτέλεσμα συνωμοσίας του ξένου τοκογλυφικού κεφαλαίου και κάποιων προδοτών που σύναψαν τα δάνεια εκ των έσω...
Φταίει π.χ. η Πόρσε που η μεγαλύτερη κατά κεφαλήν αντιστοιχία Καγιέν ήταν στην Ελλάδα και όχι στην Ελβετία; Όπως έγραφε και κάποιος φίλος της στήλης χθες στο διάλογο:
Φταίει π.χ. η Πόρσε που η μεγαλύτερη κατά κεφαλήν αντιστοιχία Καγιέν ήταν στην Ελλάδα και όχι στην Ελβετία; Όπως έγραφε και κάποιος φίλος της στήλης χθες στο διάλογο:
«Δεν φταίμε εμείς (ο λαός) που βγάζαμε πέντε και χαλάγαμε επτά ή που ψηφίζαμε άχρηστους και απατεώνες πολιτικούς για να μας κυβερνήσουν.
Φταίνε οι ξένοι οι οποίοι ενώ ήξεραν ανεπίσημα (γιατί επίσημα δεν το παραδεχόταν κανείς τότε) ότι η οικονομία μας είναι..., αυτοί συνέχιζαν να μας δανείζουν ανεβάζοντας τα επιτόκια με αποτέλεσμα τώρα να χρωστάμε σε όποιον κατοικεί εντός του πλανήτη.
Φταίνε οι ξένοι οι οποίοι ενώ ήξεραν ανεπίσημα (γιατί επίσημα δεν το παραδεχόταν κανείς τότε) ότι η οικονομία μας είναι..., αυτοί συνέχιζαν να μας δανείζουν ανεβάζοντας τα επιτόκια με αποτέλεσμα τώρα να χρωστάμε σε όποιον κατοικεί εντός του πλανήτη.
Να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε.
Μήπως άραγε θα πρέπει να μας αποζημιώσουν κιόλας οι ξένοι; Να μας χαρίσουν αυτά που χρωστάμε και να μας δώσουν και μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ως ψυχική οδύνη επειδή πολύ έχει ταραχτεί ο ελληνικός λαός με τον "απρόσεκτο" δανεισμό των τελευταίων χρόνων;...»
Όλα αυτά αποτελούν ευτράπελες ερμηνείες λαθρόβιων αντιλήψεων που ενώ μπορεί να θωπεύουν το «υπογάστριο» μιας μερίδας κοινού που τελεί σε σύγχυση, δεν δημιουργούν τις προϋποθέσεις για λύση και έξοδο από την κρίση...
Τέτοιες συνωμοσιολογικές ερμηνείες του κόσμου υπήρχαν πάντα, απλά είναι ο πανικός και η σύγχυση που οδηγούν αρκετούς ανθρώπους να πιαστούν από μια ευκολοχώνευτη ερμηνεία, όπως συμβαίνει με τις καφεμαντείες και τις μαγγανείες σε άλλες περιπτώσεις.
Το «κούρεμα»
Μια ερώτηση που δέχομαι συχνά αφορά στο γιατί ενώ αποδέχομαι πως θα υπάρξει κάποια στιγμή και «κούρεμα» του χρέους μαζί με άλλα μέτρα αναδιάρθρωσης, το τοποθετώ κάπου στο μέλλον και όχι στο σήμερα...
Είναι απλό το γιατί και σίγουρα όχι το γεγονός πως αυτό βολεύει τη Γαλλία ή τη Γερμανία και τις τράπεζές τους.
Αν υποθέσουμε πως οι δανειστές μας, μας μείωναν αύριο το χρέος στο μισό, αυτό που θα κερδίζαμε είναι μια παράταση του προβλήματος...
Το κρατικοδίαιτο μοντέλο θα κέρδιζε μερικά χρόνια ζωής ακόμη, εμποδίζοντας την ανάδειξη ενός οικονομικού μοντέλου ανταγωνιστικής και υγιούς ανάπτυξης...
Όσοι υποστηρίζουν πως το πρόβλημα της Ελλάδας είναι το «κούρεμα» του χρέους, κάνουν λάθος. Το χρέος είναι η συνέπεια του προβλήματος την ανυπαρξίας μιας ανταγωνιστικής οικονομίας η οποία μπορεί να στηρίξει το βιοτικό μας επίπεδο ως έχει...
Έχουμε πει που οφείλεται αυτό. Στα τριάντα χρόνια διάλυσης του οικονομικού ιστού και πριμοδότησης μιας κρατικοδίαιτης οικονομίας που συντηρούνταν με αυξανόμενο δανεισμό.
Μια μείωση του χρέους σήμερα, χωρίς να αλλάξει το οικονομικό μοντέλο, θα έδινε παράταση στην προτεραία κατάσταση για μερικά χρόνια. Πρώτα αναδιάρθρωση και μεταρρυθμίσεις υπό την πίεση της αδυναμίας πληρωμών και μετά αναδιάρθρωση του χρέους. Ή έστω παράλληλα...
Για να καταλάβουμε για ποια οικονομία μιλάμε, η Ελλάδα το 2010 ήταν στην 83η θέση της κατάταξης από πλευράς ανταγωνιστικότητας του καταλόγου The Global Competitiveness Index 2010-2011. Λίγα χρόνια νωρίτερα, το 2002, ήταν στην 33η θέση.
Ενώ στο επιχειρηματικό περιβάλλον, σύμφωνα με το «Doing Business 2011» της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα βρίσκεται στην 109η θέση μεταξύ 183 χωρών.
Στη λίστα με το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα η χώρα μας έχει την 28η θέση. Υπάρχει μια σημαντική απόκλιση όσο νάναι.
Για να καταλάβουμε την απόκλιση, η Ισπανία σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα κατέχει την 42η θέση και στο κατά κεφαλήν εισόδημα την 25η, ενώ η Πορτογαλία αντίστοιχα την 46η και την 3η1...
Όσες φορές και να «κουρέψουμε» το χρέος αν δεν δημιουργήσουμε οικονομία ανταγωνιστική το αποτέλεσμα θα είναι μηδενικό. Για να δημιουργήσουμε οικονομία ανταγωνιστική θα πρέπει να διαλύσουμε την κρατική μηχανή και να ανασυνθέσουμε στη θέση της κάτι περισσότερο ευέλικτο, παραγωγικό και μικρότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου