...Μαλώνουν σε ξένο αχυρώνα!

Θανάσης Μαυρίδης


Όταν ο κ. Σαμαράς έκανε τις προτάσεις του για την Οικονομία και μίλησε για μηδενισμό του ελλείμματος, πολλά κυβερνητικά στελέχη έφτασαν στο σημείο να τον ειρωνευτούν, σε μία προσπάθεια να απαξιώσουν τον πολιτικό του λόγο. Σήμερα υιοθετούν εκείνες τις προτάσεις, προφανώς επειδή δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς. Από την πλευρά του ο κ. Σαμαράς έχει κηρύξει πόλεμο στο μνημόνιο, όταν εκείνες οι προτάσεις του είναι πλέον μέρος του μνημονίου! Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο κι ενώ η χώρα βουλιάζει....

Ο κόσμος, πάντως, δεν τρώει κουτόχορτο. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το ίδιο ακριβώς πράγμα: Οι ψηφοφόροι έχουν κουραστεί από τα δύο μεγάλα κόμματα. Τους χρεώνουν –κι ορθώς– την κρίση κι επιπλέον νιώθουν μία απέχθεια για το γεγονός ότι ακόμη κι αυτή τη δύσκολη ώρα οι πολιτικοί δείχνουν να νοιάζονται περισσότερο για τα παιγνίδια εξουσίας και λιγότερο για τη σωτηρία της χώρας.

Θα μπορούσαν να καθίσουν όλοι μαζί (τουλάχιστον οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων) και να συζητήσουν σε ένα κοινό πρόγραμμα κρίσης. Το έχουν κάνει στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία. Εδώ φαίνεται ότι ο «πολιτικός πολιτισμός μας» δεν μας επιτρέπει να συζητήσουμε ούτε καν γι΄ αυτά που θα έπρεπε να μας ενώνουν, όπως είναι η έξοδος της χώρας από την κρίση.

Η αξιωματική αντιπολίτευση θα πρέπει να πάρει πολύ σοβαρά υπόψη της την προειδοποίηση που έκανε η Standard & Poor’s μέσω συνέντευξης που παραχώρησε κορυφαίος αναλυτής της στην εφημερίδα Κεφάλαιο. Ανέφερε, λοιπόν, ως έναν παράγοντα που θα κρίνει την περαιτέρω στάση του Οίκου προς τη χώρα μας το αν η προσπάθεια της κυβέρνησης θα τύχει της βοήθειας ή της αντιπαλότητας της αντιπολίτευσης.

Η κυβέρνηση από την άλλη πλευρά επεξεργάζεται εκλογικά σενάρια και με αφορμή την έγκριση που θα ζητήσει από τη Βουλή  για τα επόμενα μέτρα. Η έγκριση αυτή θα πρέπει να λάβει περισσότερες από 180 ψήφους, καθώς, σύμφωνα με το σκεπτικό κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων η εντολή ξεπερνάει την θητεία αυτής της Βουλής, αγγίζει την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο κι ως εκ τούτου απαιτείται ευρύτερη πολιτική συναίνεση. Κι ενώ το σκεπτικό είναι λογικό σε γενικές γραμμές, το ερώτημα είναι ποιες ενέργειες έχει καταβάλει η κυβέρνηση για να αποφύγει το ενδεχόμενο των εκλογών. Ή αν ένα τόσο λογικό σκεπτικό μπορεί να βρει εφαρμογή σε μία τόσο παράλογη περίοδο. Εκτός κι αν πιστεύουν ότι οι εκλογές είναι κάτι απαραίτητο…

Στο μεταξύ κι όσο τα δύο μεγάλα κόμματα επιδίδονται σε κοκορομαχίες, κερδίζουν πολιτικά τα άκρα. Και δικαίως, αφού οι υπάρχοντες πολιτικοί σχηματισμοί εξουσίας δεν μπορούν να διαχειριστούν την κατάσταση. Είναι όμως αυτή η λύση; Εκτός κι αν είναι οριστικό πλέον ότι δεν έχουν κάτι περισσότερο να προσφέρουν στον ελληνικό λαό, οπότε τα χειρότερα έπονται...

Πηγή:www.capital.gr 17 – 3 – 2011