Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Η μοναξιά των αιωνίων



Αρχαία μάρμαρα, το κάλλος σας αφιερώσατε
σ' ένα νόημα ασύλληπτο απ' τους αιώνες
Κρύβετε τη λάμψη σας
Για να μην τη βλέπει ο θάνατος
Για να την αγνοεί,η ιστορία
που τη σοφία εξάντλησε στις λεπτομέρειές σας
Τη δόξα αποχαιρετήσατε
προτού της εποχής τη νοημοσύνη εμπιστευθείτε...
Στου χρόνου τον ώμο αποθέσατε το βαρύ φορτίο
που κουβαλάτε
Προτού το μεγαλείο σας αγκαλιάσει
Σύμβολα της αθανασίας
Ιερές σιωπές, που πολεμικό τραγούδι γίνεστε
Κι όλου του κόσμου τις πατρίδες συγκινείτε
Βρίσκεστε εκεί που η αλάνθαστη συνείδηση σας έχει βάλει
Πέρα απ' τα φθαρτά αισθήματα, απ' του νου την πλάνη
Η πίστη για να σας καμαρώνει
η ευγνωμοσύνη να σας επαινεί
Απουσιάζετε απ' τη μνήμη της ζωής
κι ας είναι άρρωστη χωρίς εσάς 
Είστε ο ενθουσιασμός της μοναξιάς
Ο ακλόνητος βράχος
που σπάζει τα κύματα της αλήθειας
Προτού ροές των ψευδαισθήσεων καταντήσουν.










Κάρολος Μεσσηνέζης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου