Η προσευχή διώχνει το φόβο

Η προσευχή διώχνει το φόβο
την ελπίδα αναπτερώνει
Απογειώνει το νου
Και στα μακρινά του βασίλεια τον οδηγεί

Στη χαμένη αγάπη, στου εγωισμού
τη συντριβή
στης δόξας, στου μεγαλείου την ταπείνωση
εκεί που την ιδέα του απείρου καταλύοντας
τα όριά του ξεπερνάει...

Και συλλαμβάνει τις αλήθειες
που δεν εμπιστεύεται η ψυχή
Κι η γνώση δεν τις φτάνει, δίχως την τροχιά του
να διαγράφει
Στου ασυνείδητου τις προσταγές υπακούοντας

Η προσευχή διώχνει το φόβο
την ελπίδα αναπτερώνει
Είναι τα λόγια που τη σοφία προσηλυτίζουν
Όταν στου μυστηρίου τα βάθη αντηχούν
και την αρετή αδιάφορη αφήνουν
Το λάθος της συνείδησης
Που δεν καταδίκασε την αμαρτία
Το παράπονο της στιγμής, που ο χρόνος
την έχει αγνοήσει
Ο εξαναγκασμός της υπόστασης
που την ουσία της έχει εξαντλήσει

Η προσευχή διώχνει το φόβο
την ελπίδα αναπτερώνει...

Κάρολος Μεσσηνέζης