Η διάσημη Αγγλίδα ηθοποιός, Βανέσα Ρεντγκρέιβ, γεννήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1937 στο Γκρίνουιτς του Λονδίνου, γεμίζοντας σήμερα τη γενέθλια τούρτα της με 75 κεράκια. Οι γονείς της ήταν οι ηθοποιοί Σερ Μάικλ Ρεντγκρέιβ και Ρέιτσελ Κέμπσον και μάλιστα όταν η μικρή Βανέσα ήρθε στον κόσμο, ο αξέχαστος Λόρενς Ολίβιε ανακοίνωσε τη γέννησή της στη σκηνή του Old Vic του Λονδίνου, όπου έδινε παράσταση ο πατέρας της. Τα αδέρφια της ήταν επίσης ηθοποιοί (Λιν και Κόριν Ρεντγκρέιβ) που δυστυχώς σήμερα δεν βρίσκονται εν ζωή...
Το 1954 μπήκε στο Central School of Speech and Drama του Λονδίνου για να σπουδάσει υποκριτική και το 1956 έκανε την πρώτη της εμφάνιση στη μικρή οθόνη στην τηλεοπτική σειρά «Men, women and clothes», ενώ το ντεμπούτο της στο θέατρο έκανε το 1958 στο West End του Λονδίνου, όπου βρέθηκε μαζί με τον αδερφό της. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος ήρθε το 1960 στην παράσταση «The tiger and the horse», όπου συμπρωταγωνιστούσε με τον πατέρα της.
Το θέατρο αποτέλεσε μεγάλο κομμάτι της καριέρας της και η ίδια πέρασε από διάφορες παραστάσεις κερδίζοντας 4 βραβεία Evening Standard καλύτερης ηθοποιού, ενώ έχει κατακτήσει και το βραβείο Λόρενς Ολίβιε ηθοποιού της χρονιάς το 1984 για την παράσταση «The Aspern papers». Περνώντας και από το Μπρόντγουεϊ, κέρδισε βραβείο Tony το 2003 για την παράσταση «Ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» και το βραβείο Drama desk το 2007 για την ερμηνεία της στην παράσταση «The year of magical thinking» και σύμφωνα με τη Βρετανική εφημερίδα The Stage, είναι η 9η καλύτερη θεατρική ηθοποιός όλων των εποχών.
Το θέατρο, όμως, δεν ήταν η μοναδική αγάπη της Βανέσα Ρεντγκρέιβ και την ίδια χρονιά που έκανε το θεατρικό της ντεμπούτο, έκανε και το κινηματογραφικό. Το 1958 βρέθηκε στο καστ της δραματικής ταινίας «Behind the mask» με θέμα τη ζωή ενός χειρουργού σε ένα μεγάλο νοσοκομείο, αλλά για το επόμενο χρονικό διάστημα, ο κινηματογράφος έμεινε λίγο πίσω και η ίδια βρέθηκε κυρίως σε τηλεοπτικές δουλειές. Το διάστημα αυτό μάλιστα, παντρεύτηκε και το σκηνοθέτη και παραγωγό Τόνι Ρίτσαρντσον, ενώ το 1963 κάνει την πρώτη της κόρη (Νατάσα Ρίτσαρντσον) και το 1965 τη δεύτερη (Τζόλι Ρίτσαρντσον), οι οποίες κατέληξαν επίσης ηθοποιοί αργότερα στη ζωή τους.
Η δεύτερη κινηματογραφική της ταινία έρχεται το 1966 και η ίδια βρίσκεται και σε πρωταγωνιστικό ρόλο, στη δραματική κομεντί σκηνοθεσίας Κάρελ Ράις «Morgan: A suitable case for treatment». Αν και νέα ακόμη στο χώρο, η Ρεντγκρέιβ με το ρόλο της ως γυναίκα της υψηλής κοινωνίας που αφήνει τον άντρα της για έναν άλλο πιο –κοινωνικά- ταιριαστό της, βρίσκεται για πρώτη φορά υποψήφια για Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου, BAFTA και Χρυσή Σφαίρα, ενώ ταυτόχρονα βραβεύεται από το Φεστιβάλ Καννών, με την καριέρα της να ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς.
Το 1966 βρίσκεται στα χέρια του σπουδαίου σκηνοθέτη Μικελάντζελο Αντονιόνι στην ταινία μυστηρίου «Blow up», σημειώνοντας εμπορική επιτυχία, ενώ το 1967 βρίσκεται στο «Camelot» στο ρόλο της βασίλισσας Γκουίνεβιρ, την οποία παντρεύεται ο Βασιλιάς της Αγγλίας και αμείβεται με 200 χιλιάδες δολάρια, με το όνομά της ξανά στις υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα.
Το 1967 ο γάμος της με τον Τόνι Ρίτσαρντσον φτάνει στο τέλος του, μαζί με αυτό το δυσάρεστο γεγονός, όμως, συμβαίνει και κάτι ευχάριστο στη ζωή της, αφού κερδίζει τον τιμητικό τίτλο CBE (Παράσημο του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας).
Το 1968 η καριέρα της βρίσκεται ξανά σε καλή πορεία, αφού η ίδια βρίσκεται ξανά υποψήφια για Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου και Χρυσής Σφαίρας, ενώ βραβεύεται από το Φεστιβάλ Καννών ως καλύτερη ηθοποιός, για την ερμηνεία της ως η διάσημη χορεύτρια των ‘20s, Ισαδώρα Ντάνκαν, η οποία άλλαξε την άποψη των ανθρώπων για το μπαλέτο, στη βιογραφική ταινία «Isadora» του Κάρελ Ράις.
Αργότερα σκηνοθετείται από τον Τίντο Μπρας στις ιταλικές παραγωγές «Drop-out» (1970) και «La vacanza» (1971) και βρίσκεται ξανά υποψήφια για Όσκαρ με την ερμηνεία της στο ιστορικό δράμα βρετανικής παραγωγής «Μαρία Στιούαρτ, Βασίλισσα της Σκωτίας» σκηνοθεσίας Τσαρλς Τζάροτ, όπου η Ρεντγκρέιβ ενσαρκώνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Βασίλισσας, με επιτυχία. Την εποχή εκείνη περνάει μια άσχημη περίοδο καθώς έχει μια αποβολή, χάνοντας το παιδί που θα έκανε με τον Φράνκο Νέρο, τον οποίο συνάντησε στα πλατό του «Camelot». Μαζί του, όμως, είχε ήδη αποκτήσει το τρίτο της παιδί 2 χρόνια νωρίτερα, το 1969, τον Κάρλο Γκάμπριελ Σπαρανέρο.
Το 1974 βρίσκεται σε ένα μικρότερο ρόλο στην πασίγνωστη ταινία μυστηρίου βασισμένη στο μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι «Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές» του Σίντνεϊ Λιούμετ που χάρισε το Όσκαρ στην Ίνγκριντ Μπέργκμαν, ενώ μετά από 3 υποψηφιότητες, η Βανέσα Ρεντγκρέιβ καταφέρνει να πάρει στα χέρια της το πολυπόθητο χρυσό αγαλματίδιο της Ακαδημίας το 1977 με τη δραματική ταινία «Julia», όπου πρωταγωνιστεί πλάι στην Τζέιν Φόντα και πολεμά τους Ναζί στα χρόνια πριν το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκτός από το Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου, η ταλαντούχα ηθοποιός κερδίζει και τη Χρυσή Σφαίρα, όπως και βράβευση από του κριτικούς του Κάνσας και του Λος Άντζελες.
Το 1979 υποδύεται την Αγκάθα Κρίστι πλάι στον Ντάστιν Χόφμαν και τον Τίμοθι Ντάλτον στην ταινία «Agatha» και λίγο αργότερα συναντά τον Ρίτσαρντ Γκιρ στην πολεμική, δραματική ταινία «Μέχρι χτες ήμασταν ξένοι» του Τζον Σλέσινγκερ, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του ’80 κάνει κυρίως τηλεοπτικές δουλειές.
Οι υποψηφιότητες για Όσκαρ φαίνεται να μην έχουν σταματημό για τη διάσημη ηθοποιό, αφού το 1984 το όνομά της είναι και πάλι μέσα στις λίστες υποψηφίων για το χρυσό αγαλματίδιο της Ακαδημίας, με την ταινία «The Bostonians» του Τζέιμς Άιβορι, για την οποία έλαβε το χρηματικό ποσό των 60 χιλιάδων δολαρίων. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’80 βρίσκεται σε διάφορες ταινίες («Weatherby» όπου εμφανίζεται και η κόρη της, Τζόλι Ρίτσαρντσον, στη δραματική «Steaming», τη βιογραφική «Prick up your ears» που της χαρίζει υποψηφιότητα για βραβείο BAFTA και Χρυσή Σφαίρα, την κομεντί «Consuming passions» του Γκιλς Φόστερ κ.ά), ενώ η επόμενη υποψηφιότητά της για Όσκαρ και τελευταία μέχρι στιγμής, έρχεται το 1992 με την ταινία εποχής «Επιστροφή στο Χάουαρντς Έντ» του Τζέιμς Άιβορι, πλάι στον Άντονι Χόπκινς και την Έμα Τόμσον, σε μια ταινία με θέμα τις σχέσεις πάνω στον κόσμο του χρήματος και του πνεύματος με πρωταγωνίστριες 2 οικογένειες, τους Σλέγκελ και τους Γουίλκοξ. Η ταινία έλαβε εξαιρετικές κριτικές, ενώ συγκέντρωσε και 25 εκατομμύρια δολάρια στο box office.
Το 1993 συμπληρώνει κι αυτή το καστ στη δραματική ταινία «Το σπίτι των πνευμάτων» με τη Μέριλ Στριπ, τον Τζέρεμι Άιρονς και τη Γκλεν Κλόουζ και το 1994 βραβεύεται από το φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας για την ερμηνεία της στη δραματική ταινία «Little Odessa» όπου υποδύεται τη μητέρα μιας μάλλον δυσλειτουργικής οικογένειας, όπου ο ένας γιος (Τιμ Ροθ) είναι επαγγελματίας δολοφόνος.
Δύο χρόνια αργότερα περνάει στην εμπορική πλευρά του κινηματογράφου και βρίσκεται σε ένα είδος ταινίας αρκετά ξένο σε αυτή στη μέχρι τότε καριέρας της, στην ταινία περιπέτειας και δράσης «Επικίνδυνες αποστολές» σκηνοθεσίας Μπράιαν Ντε Πάλμα, με πρωταγωνιστή τον Τομ Κρουζ, βλέποντας τα ταμεία να γεμίζουν με περισσότερα από 450 εκατομμύρια – κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί με ταινία που συμμετείχε.
Άλλες σημαντικές ταινίες της δεκαετίας στις οποίες τη συναντούμε, είναι η βιογραφική «Η ταραγμένη ζωή του Όσκαρ Ουάιλντ» όπου υποδύθηκε τη μητέρα του διάσημου συγγραφέα και ποιητή, η δραματική «Mrs Dalloway» βασισμένη στο μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ, η εμπορική επιτυχία «Ολέθρια σύγκρουση» με τον Μόργκαν Φρίμαν και τον Ρόμπερτ Ντιβάλ και η βιογραφική, δραματική ταινία για τη ζωή της συγγραφέως Σουζάνα Κέισεν «Το κορίτσι που άφησα πίσω», όπου υποδύεται την ψυχίατρο της ηρωίδας.
To 2000 επιστρέφει στη μικρή οθόνη με την τηλεταινία «If these walls could talk 2» κερδίζοντας βραβείο Emmy, Χρυσή Σφαίρα και βραβείο Screen Actors Guild και περνώντας από διάφορες κινηματογραφικές και τηλεοπτικές ταινίες, το 2005 βρίσκεται στο καστ της ιστορικής ταινίας «Η κοντέσα της Σαγκάης» σε ρόλο πριγκίπισσας, όπου συναντά και την κόρη της, Νατάσα Ρίτσαρντσον, σε ρόλο κοντέσας, στα σκηνοθετικά χέρια του Τζέιμς Άιβορι για μια ακόμη φορά. Την άλλη της κόρη (Τζόλι Ρίτσαρντσον) συναντά στη γνωστή και στη χώρα μας τηλεοπτική σειρά «Nip Tuck», στην οποία εμφανίζεται σε 10 επεισόδια ως –τι άλλο- η (γιατρός) μητέρα της.
Στο ίδιο καστ με τον Πίτερ Ο’ Τουλ βρίσκεται το 2006 στη δραματική κομεντί «Venus» του Ρότζερ Μίτσελ, ενώ επόμενος σημαντικός σταθμός είναι η δραματική ταινία εποχής «Εξιλέωση» του Τζο Ράιτ με την Κίρα Νάιτλι, η οποία της χαρίζει βράβευση από τους κριτικούς του Λονδίνου παρά τον μικρό της ρόλο. Περνώντας από διάφορες ταινίες, τηλεοπτικές και κινηματογραφικές, το 2010 συμπρωταγωνιστεί με το ανερχόμενο αστέρι Αμάντα Σέιφριντ στη δραματική κομεντί «Letters to Juliet» κερδίζοντας μια υποψηφιότητα για Saturn και μια για Satellite, ενώ την ίδια χρονιά η «Επικίνδυνη σιωπή» της Λαρίσα Κοντράκι τη φέρνει στο ίδιο καστ με τη Ρέιτσελ Βάις και τη Μόνικα Μπελούτσι.
Με τον Ρέιφ Φάινς στο ρόλο του Κοριολάνου -αλλά και του σκηνοθέτη- η Ρεντγκρέιβ υποδύεται τη μητέρα του, Βολούμνια, στην κινηματογραφική μεταφορά της τραγωδίας του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Coriolanus», ενώ μέσα στο Νοέμβριο την απολαύσαμε στο θρίλερ «Ανώνυμος» του Ρόλαντ Έμεριχ στο ρόλο της βασίλισσας Ελισάβετ Ι. Πρόσφατα, μάλιστα, η Βανέσα Ρεντγκρέιβ τιμήθηκε για την προσφορά της στον κινηματογράφο για περισσότερο από μισό αιώνα με το ειδικό βραβείο που απονέμεται για πρώτη φορά, «An Academy Salute to Vanessa Redgrave», ενώ η ερμηνεία της στο «Coriolanus» πολλοί πιστεύουν ότι θα της χαρίσει άλλο ένα χρυσό αγαλματίδιο στη μεγάλη συλλογή της.
Εκτός από ηθοποιός, η Βανέσα Ρεντγκρέιβ είναι και πολιτική ακτιβίστρια και μάλιστα μέσα στη δεκαετία του ’70 ίδρυσε με τον αδερφό της το Εργατικό Κόμμα, ενώ υποστηρίζει ανοιχτά τον Οργανισμό για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης – βρίσκοντας συχνά πολλούς απέναντί της γι’ αυτή την επιλογή της. Το 2003 αρνήθηκε τον δεύτερο τιμητικό τίτλο που της προτάθηκε επί Τόνι Μπλερ και ίδρυσε με τον αδερφό της το Peace and Progress Party, κάνοντας καμπάνια για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ενάντια στον πόλεμο του Ιράκ, ενώ γενικότερα μάχεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και κατά του πολέμου, προβαίνοντας σε διάφορες δράσεις.
Δυστυχώς, όμως, η ζωή δεν της έδειχνε πάντα το καλό της πρόσωπο και το 2009 έζησε το τραγικό γεγονός του θανάτου της κόρης της, Νατάσα Ρίτσαρντσον, συζύγου του Λίαμ Νίσον, η οποία τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι μετά από ατύχημα στο σκι, ενώ μέσα σε 14 μήνες το 2009-2010 έχασε, εκτός από την κόρη της, την αδερφή της και τον αδερφό της.
Σήμερα είναι παντρεμένη με τον Ιταλό ηθοποιό Φράνκο Νέρο, τον οποίο γνωρίζει από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, ενώ εκτός από μητέρα 3 παιδιών είναι και γιαγιά 5 εγγονών.
Ενδεικτική φιλμογραφία: «Behind the mask» (1958), «Morgan: A suitable case for treatment» (1966), «A man for all seasons» (1966), «Blow up» (1966), «Camelot» (1967), «The sailor from Gibraltar» (1967), «The charge of the light Brigade» (1968), «Un tranquillo posto di campagna» (1968), «The sea gull» (1968), «Isadora» (1968), «Oh! What a lovely war» (1969), «Drop-out» (1970), «The devils» (1971), «La vacanza» (1971), «The Trojan women» (1971), «Mary, Queen of Scots» (1971), «Murder on the Orient Express» (1974), «Out of season» (1975), «The seven-per-cent solution» (1976), «Julia» (1977), «Agatha» (1979), «Yanks» (1979), «Bear island» (1979), «Sing sing» (1983), «The Bostonians» (1984), «Wetherby» (1985), «Steaming» (1985), «Comrades» (1986), «Prick up your ears» (1987), «Consuming passions» (1988), «Diceria dell’ untore» (1990), «The ballad of the sad café» (1991), «Howards End» (1992), «Un muro de silencio» (1993), «The house of the spirits» (1993), «Storia di una capinera» (1993), «Mother’s boys» (1994), «Little Odessa» (1994), «A month by the lake» (1995), «Mission: Impossible» (1996), «Smilla’s sense of snow» (1997), «Wilde» (1997), «Mrs Dalloway» (1997), «Déjà vu» (1997), «Deep impact» (1998), «Lulu on the bridge» (1998), «Cradle will rock» (1999), «Uninvited» (1999), «Girl, interrupted» (1999), «The 3 kings» (2000), «Mirka» (2000), «A rumor of Angels» (2000), «Escape to life: the Erika and Klaus Mann story» (2000), «The pledge» (2001), «Crime and punishment» (2002), «The fever» (2004), «The keeper: the legend of Omar Khayyam» (2005), «Short order» (2005), «The white countess» (2005), «The thief lord» (2006), «Venus» (2006), «The riddle» (2007), «How about you…» (2007), «Evening» (2007), «Atonement» (2007), «Gud, lukt och henne» (2008), «Identity of the soul» (2009), «Eva» (2010), «Letters to Juliet» (2010), «Miral» (2010), «The whistleblower» (2010), «Coriolanus» (2011), «Anonymus» (2011).
Από click@life Editors 22 – 1 – 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου