Στις φυλακές της γνώσης

Νιώθω κολλημένος στις σκιές
που άφησαν στη μνήμη
Οι εχθρικές υποστάσεις
Η μέρα της σταύρωσης της νιότης
μες στην περήφανη ψυχή
Τα κολαστήρια του πνεύματος

Οι ξεχασμένες μορφές
Που βρήκαν καταφύγιο
στου ασυνείδητου τα βάθη
Κι υπαγορεύουν στο χρόνο
τα λόγια που στην αλήθεια θα πει...

Οι τραγικές ιστορίες
με ήρωες τους στρατιώτες της αρετής

Ο πόνος, τα δάκρυα των αιώνων
για το κατάντημα της δόξας
Την ταπείνωση
της ομορφιάς από τον παραλογισμό
του μεγαλείου
Η αμφιβολία η μεγάλη
τη βεβαιότητα παραμερίζοντας

Για να καταλύσει τη χαρά
αλλά και τις αμαρτίες όλες
Όλα τα κακά πάνω της να πάρει

Οι εικόνες, οι λέξεις
που, αναίμακτα, δίχως αγώνα
εκπόρθησαν τα κάστρα του νου
Μου πήραν τη συνείδηση
και μ' αποξενώσανε απ' τον εαυτό μου.

Κάρολος Μεσσηνέζης