Σκοτωμένες
είναι οι επιθυμίες και ριγμένες
μπροστά στην αυλόπορτα της αγάπης
Αποκοιμήθηκαν οι ενθουσιασμοί
μέσα στο χλομό φως των ελπίδων
μπροστά στην αυλόπορτα της αγάπης
Αποκοιμήθηκαν οι ενθουσιασμοί
μέσα στο χλομό φως των ελπίδων
Ένας
ψίθυρος παρηγοριάς
διαταράζει τη νεκρική σιωπή
Φυλακισμένο το πάθος
μέσα στην ψυχή πενθεί για τη χαμένη νιότη...
διαταράζει τη νεκρική σιωπή
Φυλακισμένο το πάθος
μέσα στην ψυχή πενθεί για τη χαμένη νιότη...
Ακυβέρνητο ταξιδεύει
Μακριά απ' την Ιθάκη του
Το καράβι
της επιστροφής
Όμως,
όπως πρόβλεψε ο φόβος
Μια σπίθα έμπνευσης μια φωτιά
θ' ανάψει, που όλη τη δυστυχία θα κάψει
Και μες στ' αόρατα σκοτάδια
θα λάμψει η χαρά
Που έξω απ' τον εαυτό μας θα μας βγάλει
Για να μη βλέπουμε
με της συνείδησης τα μάτια
Μια σπίθα έμπνευσης μια φωτιά
θ' ανάψει, που όλη τη δυστυχία θα κάψει
Και μες στ' αόρατα σκοτάδια
θα λάμψει η χαρά
Που έξω απ' τον εαυτό μας θα μας βγάλει
Για να μη βλέπουμε
με της συνείδησης τα μάτια
Και
να μην είμαστε η λεπτομέρειά μας
Που δεν εμπιστεύεται
τις αλήθειες
Κι ολοένα τα αισθήματα αλλάζει.
Που δεν εμπιστεύεται
τις αλήθειες
Κι ολοένα τα αισθήματα αλλάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου