Ο Ένας

Αν τον εξουσιάζεις, παραβιάζεις τους ουράνιους νόμους
το τίμιο πρόσωπο, το χρέος αγνοείς
Δείχνεις σκληρός, να διαιρείς, να κομματιάζεις
Να απωθείς

Να συντρίβεις το άπειρο, ώστε να χάνεται
της αλήθειας η γεύση
Να ταπεινώνεται η συνείδηση...

Σκοτεινό, ασύλληπτο, της αρετής το πρόσωπο
να καταντάει
Του πολέμου η φωτιά να μαίνεται μες στην ψυχή
δίχως ιδανικό, δίχως πίστη να υπάρχει

Γιατί δεν ξέρεις στη χαρά να χαίρεσαι, στη λύπη να λυπάσαι
Κι ο εχθρός του εαυτού σου μπορεί να γίνεσαι
Καθώς τον κόσμο σου ανάποδα θα τον διαβάζεις: Την απαντοχή
εφιάλτη, κατάρα την ευχή, την έχθρα αγάπη

Αλλιώς, τις ιδέες, τα ιδανικά
υπηρετείς
Και νόημα τους δίνεις, στο νου και στην ψυχή
Για να μη σκοτώνει
ο χρόνος τη ζωή.

Κάρολος Μεσσηνέζης