«Η…ΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ;»

                                           Γράφει ο Μπάμπης Κ.Μώκος

    Και δολιχοδρομίες και μανικουλάρισμα και μαξιμαλισμοί  και ελεει

νολογίες και μισσαλόδοξη ρητορική του παρελθόντος. Και η χώρα να

…στεγνώνει από …μέλλον.Να …σαπίζει από δημογραφική απογύμνωση,

με το…πόπολο σε μετεωρισμό, να ασκείται σε διερμηνεία…πολιτικών

χρησμών ,σε συνεχή αβεβαιότητα, μην ξέροντας τι θα του ξημερώσει.

     Δεν νοείται να λέγεσαι αριστερά και να είσαι κόμμα μ ι κ ρ ο α σ τ ι

κ ο ύ  ριζοσπαστισμού. Είναι ασύμβατο.Δεν ταιριάζει.Πως να το κάνουμε;

Η πολιτική επιστήμη εδώ…ζαλίζεται...

   Σπάνιο, εως αδύνατο ,κ υ β ε ρ ν ώ σ α αριστερά να ευδοκιμήσει  όταν

κυκλοτερώς την ζώνει,την πνίγει ασφυκτικά…θάλασσα καπιταλισμού, δογματικού αστισμού.(Αν κάτι αντίθετο προκύψει ,θα αποτελεί την μοναδική και πρωτόγνωρη,εδώ και αιώνες, καταχώρηση στο παγκόσμιο

 INDEX  κυβερνητισμού!).

                                                                             Οχι βέβαια πως, και καλά, ο ριζοσπαστισμός είναι κατάρα. Όμως σπάνια,όπως ιστορικά εχει αποδειχθεί,

εχει εντοπιστεί συμβατότητα φιλολαικών αριστερών σχηματισμών  και

ριζοσπαστισμού ,από την ώρα που καλούνται να κυβερνήσουν,ιδίως σε εποχές κρίσεων.

     Στην αντίθετη περίπτωση, αν έχεις «γκάτς» ό,τι θα εχεις καταφέρει θα λέγεται η ανατροπή η επανάσταση.(Σύνδρομο του Ροβεσπιέρου…).Δεν

μπορείς όμως να είσαι ,κατ’ εφαρμογήν, αριστερός ριζοσπάστης, ενώ κυκλώνεσαι από χώρες ακόμα και άκρατου φιλελευθερισμού.Εκτός κι’αν

φρονείς πως πρέπει να πείς ναι σε ριζοσπαστικοποήση με συστατικά

αντιιμπεριαλισμού και μόνον.Αυτό όμως δεν αρκεί.(Ασε που υπάρχει πι

θανότητα να εκφυλιστείς πολιτικά σε…σουρεαλιστή ,ρεζιλεύοντας την

όποια πολιτική σου… τρέλλα η κομματικό απωθημένο)…

                                                               Αλλωστε σαν ευρύτερη  «norma», ο ιμπεριαλισμός  δεν είναι από προοίμιο μόνον δυτικός. Το φιλελεύθερο δεν είναι

εξ ορισμού φιλοκαπικαταλιστικό. Δυστυχώς η ευτυχώς ,έτσι σήμερα, κατά

σύνθεση ,κυβερνώνται πλέον παγκόσμια πολλά  προηγμένα κράτη. Η κυ

βερνητική ευφυία  και δεινότητα πολιτικής εφεκτικότητας ,έγκειται στο να

είσαι σε θέση να εκτιμήσεις δεδομένα  «συγκρουσιακών συμβιβασμών»  και  όχι μετωπικές  ρήξεις με το σύστημα. Δεν μπορείς μόνον να καταργείς ,πρέ

πει και να δημιουργείς.Αμεσα απαιτούνται παραγωγικές βεβαιότητες.

                      Αλλιώτικα θα κατατρίβεσαι ,προβάλλοντας θέσεις «απλοικού μανιχαισμού» την ώρα που είσαι σε παραγωγική υποβάθμιση.(Η ΟΝΕ δεν

υπαγορεύει μόνον δημιουργία αλλά και ΕΚΤΡΟΠΗ εμπορίου).-Κι’ αυτό

για τις μικρές χώρες είναι δυστυχώς σκλαβιά, αφού στραγγαλίζονται  να

αναπτύξουν δυναμικά τομείς ,όπως ο πρωτογενής και ο μεταποιητικός (τριτογενής).Ετσι φθάσαμε σήμερα να τρώμε φακές Καναδά και φασόλια «μου

σαντένια»,απροσδιόριστης προέλευσης καταγωγής.(Και που είσαι ακόμα;).-

Δεν μπορείς να αρκείσαι σε αντιστασιακή μυθολογία. Χρειάζεσαι σύγκλιση.

Δεν γίνεται καθετοποιώντας ,δια μιάς,βραχυπρόθεσμα διαθέσεις ,να προκύψεις ένα νέο ΕΑΜ!.Οι καιροί  έχουν αλλάξει. Ούτε μπορείς να δαιμονοποιείς

κάποιους που ακόμη πιστεύουν σε πρότυπα Κευνσιανικά ,την ώρα  που πολλούς απ’ αυτούς τους έχεις κομματικά ενσωματώσει.

 Χωρίς αυτούς πως θα περάσεις τον κοινωνικό ριζοσπαστισμό στην πολιτική όπως κατ’ εφαρμογήν την διακηρύσσεις,την ώρα που βασικοί σου υπουργοί προβάλλουν κατ’ επιλογή το δίλλημα: «Θα θυσιαστούν οι εξαγγελίες της

αριστεράς η θα θυσιαστεί ο λαός;!».Θυσίες κατ’ επιβολήν δεν υπάρχουν .Μέτρα υπάρχουν.(Εδώ ο όρος είναι αδόκιμος)..Θυσία μπορείς να το πείς όταν ο άλλος συμφωνεί ,συγκατανεύει,συναποδέχεται  να υποστεί την «όποια…

βάσανο» απομείωσης,ελαχιστοποίησης η υστέρησης του οιουδήποτε οικονομικού αγαθού.

Στηρίχτηκες στον κατά κοινωνιολογικά

δεδομένα αποκαλούμενο «μεταβατικό θυμό».Απ’ τον κόσμο έχεις…δανεική

εμπιστοσύνη. Σαν σχηματισμός είσαι ΚΕΝΤΡΟ με ολίγον ΑΡΙΣΤΕΡΑ!.. Η δεν

είναι έτσι; (Ασε που «την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος»,κατά πολιτική ανορθογραφία…συνέπραξες  και με κάποιους …ΣΤΡΑΤΗΓΟΥΣ!..).(Εις δό

ξαν ,επιτέλους…πολυπόθητου κυβερνητισμού!...).

   Στηρίχτηκες στα «δεν χρωστάω», «δεν πληρώνω», «δεν πουλάω». Ομως

«η αγανάκτηση δεν αρκεί» (Πιέτρο Ιγκράο). Τώρα κυβερνάς .Τι θα πείς;

Τα ίδια; Η εποχή της «Κομμούνας των Παρισίων» είναι πλέον ανάμνηση.

Αν δεν το καταλάβεις,τότε θα προκαλέσεις κοινωνική ανεξέλεγκτη εκκρη

ξη ,αφού οι ανταλακλάσεις κοινωνικής πόλωσης θα προκύψουν δυσθεώ

ρητες  και η θεσμική  κανονικότητα εναλλαγής στην εξουσία θα πάει …

κατά διαόλου. Και τότε δεν θα έχουμε πολλές «αποχρώσεις του γκρί». Μιά

και μοναδική ,αλλοίμονό μας ,θα έχουμε και γνωρίζεις ποιά.

      Να που ήρθαν πάλι στο προσκήνιο λέξεις ξεχασμένες,αφορισμένες:

Αξιολόγηση.Νέο μοντέλο.Βιωσιμότητα ασφαλιστικού.Βιωσιμότητα

Χρέους.Προσδιορισμός ΦΠΑ κ.α.(Φτού!..Πιπέρι!!)..Παλινδρομούμε ατέρμονα , προσδοκώντας το…ανέφικτο;Είμαστε στα καλά μας;

    Σας διατρέχει «κρίση…μεγαλείου» και για λόγους επικοινωνιακούς-λό

γους…αρένας  φθάσατε να μιλάτε – να βαφτίζετε υποσχέσεις ως «σχή

μα λόγου».Mήπως πρόκειται για «σχήμα…παραλόγου»;

  Θα είναι σουρεαλιστικό ,παραλογισμός να χαιρόμαστε σαν κυβέρνηση

τον ΣΥΡΙΖΑ την ώρα που θα… πληρώνουμε περισσότερα. Δηλαδή θα φθάσουμε σε σημείο, να εχει  δίλημμα ο  κόσμος  για το ποιο σχοινί θα επιλέ ξει να  τον κρεμάσουν; Που είναι η ριζοσπαστικότητα; Δεν σημαίνει γονυ

κλισίες «πολιτικό αμπαλάρισμα» και ιδεοληπτικα  μπερδέματα.Δεν αρκεί

ο«συνταγματικός πατριωτισμός»(Χάμπερμας).Ούτε διακηρύξεις περί «λαικού At Hoc νεωτερισμού».

Βολοδέρνουμε ανάμεσα σε στέγνωμα της οικονομίας και πρωτογενή πλέονάσματα και το χρέος να αυξάνει.Κάποιοι συνεχίζουν να επιδιώκουν την

εως πέρατος εξαθλίωσή μας, ζητώντας μας την…«Αρτα και τα …Γιάννενα»,

όπως θυμοσοφικά λέει ο λαός. Ομως εδώ που φθάσαμε,πρωτεύει η καθαρή νοηματοποίηση των διαπραγματευτικών  διαθέσεών μας.

    Ας ελπίσουμε να μη «συμβάλουμε»-εκόντες-άκοντες- και εμείς οι ίδιοι ,

όντας εύπιστοι, σε αβελτηριακά εσωστρεφείς  χειρισμούς και …λογίδρια

ως εκ περισσού και «περί διαγραμμάτων» κάποιων  απ’ αυτούς   που τώρα

εσωτερικά κουμαντάρουν τις τύχες μας.«Ασκήσεις …θάρρους,τέλος». Οι

…επιτήδιοι του…«λευκού κολλάρου» περιμένουν ,όπως πάντα στη γωνία!..

Αν υποτιμηθούν θα είναι μέγα λάθος.Εχουν «κάβα»-«καβάντζες» να σε

αποφλοιώσουν , να σε αποδομήσουν ,να σε εξαθλιώσουν ,να σε …διαλύ

σουν.Η φτωχολογιά , ο κόσμος,όμως δεν έχει.

    Και κάτι για το τέλος:Πίσω από την…πάγια αυτοθαυμαστική εως ναρκι

σισμού αριστεροφροσύνη ,κρύβεται ένα μοναχικό εσωστρεφές  και ενίοτε

αυτοκαταστροφικό εγώ.Τα …κοντόθωρα «αριστερόμετρα» ,μόνο αριστε

ρά της ευθύνης δεν πιστοποιούν . Που είναι ο …κοινωνιοκεντρισμός;

             Για την ώρα, το…γκεσέμι –και μόνον αυτό-είναι (καθώς λέγεται)

αποδειγμένα δυνατό ,λογικό και άκαμπτο. Χρειάζεται να αποδειχθεί το

ίδιο και το …κοπάδι. Χρειάζεται γεναία προσπάθεια πολιτικής αυτογνω

σίας. Εσωστρέφεια και πολιτικά…γινάτια ,τέλος.Κρεσέντα… ιδεοληπτι

κών παθών τέλος. Καλβινιστικής (κατά Βέμπερ)επιθετικής …ευλαβείας αντίληψη, τέλος.

Λύσεις καθαρές, κρυστάλλινες και αποφάσεις …σπαθάτες! Αυτό γυρεύει ο κόσμος,μακρυά από φαινόμενα …κορπορατισμού και ευγωταυρικά στερεότυπα.

    Αλλιώτικα «σύντροφοι» θα αγναντεύετε τη  Βουλή με νοσταλγία  και

θα διερωτάσθε πως θα διαβείτε την πόρτα.Αριστερά …μπαίνοντας η αριστερά…βγαίνοντας!... Και λόγω ακραίας εμμονικής …αυτοχειρίας ,

θα  υπάρχετε σε…υπέροχη …απομόνωση!..Ως πρότερον…