Απαράμιλλη τέχνη

Ζωοδότειρα πηγή είναι
η φαντασία
Μπορεί
Την αλήθεια να εξωραΐζει
με φως και με χρώματα
Την έμπνευση να προσκαλεί στους γάμους
των αισθημάτων και της λογικής...

Του θανάτου τη σκιά
να εξαφανίζει, όταν η γνώση τη σοφία ξεπερνάει
Η συνήθεια αυτοκτονεί
Την ομορφιά ν' ανανεώνει με τα μαγικά της
άλματα
Πάνω απ' τη στιγμή, έκπληξη
την ολάνθιστη χαρά να κάνει
Μπροστά στων εποχών
τα βουρκωμένα μάτια

Τη λύπη να γλυκάνει, προτού να γίνει αμφιβολία
Που ο νους
δεν θα την καταλαβαίνει
Και δεν θα την αισθάνεται η ψυχή
Με λόγια το νου να ξεγελάσει
Τη ζωή να του αρπάξει και στο χρόνο
να την εμπιστευθεί.

Κάρολος Μεσσηνέζης