Άνθρακες ο ελβετικός θησαυρός

Τάσος Τέλλογλου

Σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα του Tages-Anzeiger της Ζυρίχης, ο Ελβετός υφυπουργός οικονομικών Ζακ ντε Βετεβίλ θα έρθει στην Αθήνα αυτή την εβδομάδα για συνομιλίες με τους Έλληνες ομολόγους του του υπουργείου των Οικονομικών, σχετικά με την ανταλλαγή πληροφοριών για αδήλωτα ελληνικά κεφάλαια που βρίσκονται στην Ελβετία...

Η εφημερίδα γράφει ότι τα χρήματα αυτά δεν ήταν πάνω από 1,5 δισ. ελβετικά φράγκα, στο τέλος του 2013 (κάπου 2 δισ. ευρώ). Αυτό εξηγεί κιόλας γιατί η Αθήνα ουσιαστικά «παράτησε» το ζήτημα το 2014. Επί χρόνια, και με ευθύνη των δημοσιογράφων και εξαιτίας της έλλειψης στοιχείων, καλλιεργήθηκε η εντύπωση ότι τα χρήματα στην Ελβετία από Ελληνες που δεν έχουν φορολογηθεί είναι ατέλειωτα. Πρόσφατα, η Die Welt είχε γράψει ότι τα κεφάλαια αυτά φτάνουν τα 800 δισ. ευρώ. Σ' ένα ταξίδι που είχε οργανώσει η ελβετική κυβέρνηση πριν από μια τριετία και στο οποίο είχα πάρει μέρος, ένα ανώτερο στέλεχος των ελβετικών τραπεζών είχε πει, βασισμένο σε παλιότερα νούμερα της BISS, της τράπεζας διεθνών διακονονισμών στη Βασιλεία, ότι το σύνολο των ελληνικών καταθέσεων είναι «ένα χαμηλό, διψήφιο νούμερο»... Το μπαλόνι είχε αρχίσει να «ξεφουσκώνει». Ο ίδιος παράγοντας μου είχε πει σε κατοπινή επικοινωνία μας, ότι στα χρήματα αυτά υπήρχαν και «εφοπλιστικά κεφάλαια» που στην Ελλάδα είναι αφορολόγητα.

Έτσι, όταν πριν απο δεκατρείς μήνες ο κ. Στουρνάρας με τον κ. Μαυραγάνη μίλησαν με τον ομόλογο του Στουρνάρα, κ. Σλουπφ, στην Αθήνα και τους ανέφερε το ακριβές νούμερο των καταθέσεων (στοιχεία 2013), οι άνθρωποι θεώρησαν προφανώς ότι το οικονομικό και πολιτικό κόστος από μια διμερή συμφωνία θα ήταν πολύ πιο μικρό απ' όσο υπολόγιζαν. Στο χρονικό αυτό σημείο, η Ελβετία είχε καταστήσει σαφές ότι δεν επρόκειτο πλέον να καταβάλει προκαταβολές έναντι της συμφωνίας για ελληνικές καταθέσεις που ήταν «παρκαρισμένες» επί χρόνια στις ελβετικές τράπεζες, όπως είχε συμβεί με τις περιπτώσεις της Μ. Βρετανίας και της Αυστρίας, με τις οποίες είχε κάνει παρόμοιες συμφωνίες.

Ποιο ήταν το περιεχόμενό τους; Η Ελβετία δεν παρέδιδε στοιχεία για τους Έλληνες καταθέτες αλλά ένα ποσό επί του κεφαλαίου 15-20%, εφόσον τα χρήματα αυτά παρέμεναν αδήλωτα στην Ελβετία. Η Ελλάδα θα ήταν διατεθειμένη να πάρει το κόστος της συνεχιζόμενης «ανωνυμίας», αν οι Ελβετοί έδιναν κάποια μεγάλη προκαταβολή (1-2 δισ.). Αλλά, φυσικά, με 2 δισ. σύνολο καταθέσεων, τι να δώσουν; Άσε που μετά τη συμφωνία με την Αυστρία είχαν ανακοινώσει ότι μετά τη δεύτερη συμφωνία, η Ελλάδα θα ήταν η τρίτη, δεν θα ξαναέδιναν προκαταβολές.

Εξαιτίας της αμερικανικής πίεσης και των αλλεπάλληλων «διαρροών» στοιχείων από τις ελβετικές τράπεζες, οι Ελβετοί τώρα θέλουν να περάσουν και περνάνε στο καθεστώς της «αμοιβαίας ανταλλαγής πληροφοριών. Δίνουν, δηλαδή, στοιχεία για Έλληνες καταθέτες στην Ελβετία, εφόσον υπάρχουν ενδείξεις μεγάλης φοροδιαφυγής. Εν τω μεταξύ το τοπίο έχει αλλάξει, καθώς μεγάλα ποσά έχουν διαρρεύσει στη Σιγκαπούρη αλλά κυρίως στο Ντουμπάι και το Χονγκ Κονγκ. Από τους δύο τελευταίους αυτούς προορισμούς, απλά δεν παίρνεις τίποτα όταν κυνηγάς φοροφυγάδες.

http://www.protagon.gr/ 22 – 3 – 2015