Μικροσκοπικός σκελετός «εξωγήινου» είναι τελικά ανθρώπινος

Νάνος ή μουμιοποιημένο έμβρυο; Οι εξετάσεις στον Άτα δεν έχουν ολοκληρωθεί

Η μούμια του ΕΤ

Μουμιοποιημένο έμβρυο; Κάποιο άγνωστο ως σήμερα είδος πιθήκου; Ή μήπως εξωγήινος που είχε την ατυχία να πεθάνει στο ταξίδι; Οι θεωρίες δίνουν και παίρνουν για τον «Άτα», έναν αλλόκοτο σκελετό μήκους 15 εκατοστών που βρέθηκε στη Χιλή.

Ο Άτα είναι πρωταγωνιστής μιας νέας ταινίας, σύμφωνα με την οποία το παράξενο πλάσμα ήταν επιβάτης UFO...

Τελικά όμως ο ισχυρισμός διαψεύδεται, αφού οι γενετικές αναλύσεις αποκάλυψαν ότι ο μικρός «εξωγήινος» έχει ανθρώπινο DNA. 

Το μυστήριο, όμως, δεν έχει λυθεί πλήρως.

Η ιστορία ξεκίνησε πριν από δέκα χρόνια, όταν ο Άτα βρέθηκε σε μια ερειπωμένη πόλη στην έρημο Ατακάμα της Χιλής. Κατέληξε σε ιδιωτική συλλογή στην Ισπανία και οι δημιουργοί της ταινίας Sirius τον παρουσιάζουν τώρα σαν απόδειξη για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής.

Ο Γκάρι Νόλαν, ανοσολόγος του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, έμαθε για τον Άτα από έναν φίλο του και επικοινώνησε με τους δημιουργούς της ταινίας, οι οποίοι δέχτηκαν το αίτημά του να εξετάσει τον σκελετό.

Οι ανωμαλίες ήταν εξαρχής εμφανείς: ο Άτα έχει 10 πλευρά αντί για 12 και το κρανίο του είναι παραμορφωμένο σε ακραίο βαθμό. Ο Δρ Νόλαν ζήτησε τη γνώμη των νεογνολόγων σε κλινική του Στάνφορντ, κανείς όμως δεν είχε συναντήσει κάτι παρόμοιο.

Ο ερευνητές υπέθεσε αρχικά ότι ο παράξενος σκελετός μπορεί να έχει ηλικία ακόμα και χιλιάδων ετών, δεδομένου ότι η έρημος Ατακάμα είναι μια από τις πιο άνυδρες περιοχές του κόσμου και η διαδικασία της αποσύνθεσης είναι εξαιρετικά αργή. 

Ζήτησε λοιπόν τη συνδρομή γενετιστών που ειδικεύονται στην απομόνωση DNA από αρχαία οστά. Όπως αποδείχθηκε, όμως, αυτό δεν ήταν απαραίτητο: το γενετικό υλικό του σκελετού όχι μόνο ήταν ανθρώπινο, αλλά επιπλέον παρέμενε σε εξαιρετική κατάσταση -ένδειξη ότι το εύρημα ήταν σχετικά νέο. Οι αναλύσεις στο μιτοχονδριακό DNA αποκάλυψαν μάλιστα ότι η μητέρα του Άτα καταγόταν από την περιοχή της Χιλής.

Η εξέταση των οστών με ακτινογραφίες έδειξαν ότι οι επιφυσιακές πλάκες, οι περιοχές από τις οποίες μεγαλώνουν τα οστά των παιδιών, δεν είχαν ακόμα ωριμάσει. Βάσει της παρατήρησης αυτής ο Άτα πρέπει να πέθανε σε ηλικία 6 με 8 ετών.

Η εκτίμηση αυτή αφήνει ανοιχτές δύο πιθανότητες, εκτιμά ο Δρ Νόλαν: ο Άτα έπασχε είτε από κάποια σοβαρή μορφή νανισμού, και έζησε μέχρι αυτή την ηλικία, είτε από κάποια μορφή πρόωρης γήρανσης, και πέθανε λίγο πριν ή λίγο μετά τη γέννησή του.

Ο ερευνητής σκοπεύει τώρα να εξετάσει αν ο μυελός των οστών περιέχει ακόμα μια μορφή αιμοσφαιρίνης που απαντάται μόνο στα νεογνά, προκειμένου να εξακριβώσει την ακριβή ηλικία του Άτα. Θα προχωρήσει επίσης σε τοξικολογικές εξετάσεις για να ελέγξει αν είχε εκτεθεί σε κάποια τερατογόνο ουσία του περιβάλλοντος.

Και όταν ολοκληρώσει τις μελέτες, θα υποβάλλει τα ευρήματα για έλεγχο και δημοσίευση στον επιστημονικό τύπο.

Κρίμα πάντως για τους δημιουργούς του Sirius.

Newsroom ΔΟΛ 4 – 5 – 2013