Οι τροϊκανοί

Ακούει ο Ρωμιός «τροϊκανοί»

κι η τρίχα του σηκώνεται του

φουνταριάζει το μυαλό

η οργή κι αναστατώνεται.

Βλέπει να μπαινοβγαίνουνε

τα νεύρα του τσατάλια

ιδού οι ανεπιθύμητοι

μας κάνανε ρετάλια.

Τους τρέμουνε οι υπουργοί

που γίναν μαριονέτες

σε όλους να υποκλίνονται

κατάντησαν επαίτες...

Έγινε η κυβέρνηση

μεγάλο κουκλοθέατρο

άλλοι κινούν τα νήματα

εκείνη παίζει θέατρο.

Ετούτα έχει κατά νου

ο Ρωμιός πολλά βραδάκια

πετάγεται στον ύπνο του

ανάβουν τα λαμπάκια.

Βρίσκεται ο δόλιος εν βρασμώ

μα πνίγει το θυμό του

αναφωνεί με σπαραγμό

και λέει τον καημό του:

Πότε θα ‘ρθει μια άνοιξη

θα ‘ρθει ένα καλοκαίρι

να φύγουν οι τροϊκανοί

απ’ τα δικά μας μέρη.

Να ζωντανέψει ο τόπος μας

απ’ άκρη πέρα ως πέρα

ν’ ανθίσουν πάλι οι καρδιές

να δούμε άσπρη μέρα.

Τσιγάρας Ταξιάρχης

Μαθηματικός