Κατάνυξη

Η αλήθεια θέλει να υποκλίνεται
στου Χριστού τα πάθη
Προτού φουντώσει η φωτιά
μες στην ψυχή
Που καίει τη χαρά
μαζί με τη λύπη τη μεγάλη

Μες στης αγάπης τη θνητή καρδιά ο οργασμός
της νιότης δεν χωράει...

Σαν άγριο κύμα σηκώνεται η οργή
Και χτυπάει αλύπητα το βράχο της αλήθειας
Μέχρι ο νους να ωριμάσει
Και να συντρίψει τον εφιάλτη του ψέματος

Αθωότητα, πού κρύβεσαι
Και δεν σε βρίσκει η λογική να σ' ερωτήσει
πώς σκοτώνεται η ενοχή του αθώου
Ανώνυμοι ήρωες, δείξετε συμπόνια σ' όλους εμάς
που σας αγνοούμε
Κάνετε τον πόνο παρηγοριά, το παράπονο ελπίδα

Δεν θ' αλλάξουμε συνείδηση
Αν δεν πάψει η αμφιβολία να μας ξεγελάει
Η πίστη σκληρά να μας δοκιμάζει, η θυσία
να μας αδικεί

Η αδερφή του πολέμου
που ειρήνη ονομάζεται
Μες στις φλόγες της φωτιάς
ανασταίνεται και στης σιωπής το κρύο
αργοπεθαίνει.

Κάρολος Μεσσηνέζης