Μες
στην απόσταση που με χωρίζει
απ' τη συνείδηση
Πρέπει να βρίσκεται
το μέλλον, η ελπίδα
Να κυλάει ο χρόνος, η ζωή
απ' τη συνείδηση
Πρέπει να βρίσκεται
το μέλλον, η ελπίδα
Να κυλάει ο χρόνος, η ζωή
Στο
μηδέν, η απουσία μου
που το είναι μου νεκρώνει...
που το είναι μου νεκρώνει...
Και της υπόστασής μου την ουσία να βιώνω
μ' αξιώνει, να βλέπω
την ελευθερία
σαν των αισθημάτων μου τη φυλακή
Που μέσα της θα κλείσω
τις πράξεις μου όλες
κι ό,τι από μένα ξεκινάει
μ' αξιώνει, να βλέπω
την ελευθερία
σαν των αισθημάτων μου τη φυλακή
Που μέσα της θα κλείσω
τις πράξεις μου όλες
κι ό,τι από μένα ξεκινάει
Ό,τι αξίζω
ο θεός, τα όριά μου
Το άγνωστο που μου αποκαλύπτεται
με τόλμη κι ηρωισμό
για να το συλλάβω
και να το χαρίσω στον εαυτό μου.
ο θεός, τα όριά μου
Το άγνωστο που μου αποκαλύπτεται
με τόλμη κι ηρωισμό
για να το συλλάβω
και να το χαρίσω στον εαυτό μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου