Κ. Στούπας
Μια μερίδα συμπολιτών προσπαθεί να περάσει στην κοινή γνώμη λαθραία με ταχυδακτυλουργικό τρόπο την πεποίθηση πως για τις μειώσεις των μισθών φταίει το Μνημόνιο.
Υπόσχεται δε και αποκατάσταση των μειώσεων με την κατάργηση του Μνημονίου. Το πρώτο είναι λάθος και το δεύτερο αδύνατο. Ένα λάθος και ένα αδύνατο στην ίδια πρόταση την καθιστά ψέμα.
Το μνημόνιο προέκυψε γιατί χρεοκόπησε το ελληνικό κράτος, συμπαρασύροντας μαζί του και την ελληνική κοινωνία...
Οι μειώσεις των μισθών προκύπτουν λόγω έλλειψης ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Οι δημαγωγοί και οι λαϊκιστές που έχουν συσπειρωθεί στα δυο άκρα κυρίως του πολιτικού φάσματος, ψευδώς κατηγορούν το Μνημόνιο για τις μειώσεις των μισθών και την επερχόμενη πτώση του βιοτικού επιπέδου στην Ελλάδα.
Για την μείωση των μισθών φταίει η μειωμένη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Η μειωμένη ανταγωνιστικότητα ευθύνεται για την μειωμένη προσέλκυση επενδύσεων που δημιουργεί την ανεργία και πιέζει τους μισθούς.
Τα εμπόδια στην προσέλκυση επενδύσεων στην Ελλάδα είναι: Η γραφειοκρατία, η διαφθορά του δημόσιου τομέα, η απουσία σταθερού φορολογικού περιβάλλοντος. Σημαντικότερη μεταξύ αυτών όλων όμως είναι η απουσία κλίματος ηρεμίας, ασφάλειας και κοινωνικής σύμπνοιας.
Η απεργία των ναυτεργατών, η οποία καθοδηγείται από την αριστερά δεν είναι η πρώτη που γίνεται φέτος. Η απεργία πέραν του αποκλεισμού της επικοινωνίας με τα νησιά, έχει και σαν συνέπεια οι εξαγωγές κηπευτικών της Κρήτης να μένουν στο λιμάνι και να σαπίζουν. Μεγαλύτερη ζημιά όμως κάνουν οι αθετήσεις των συμφωνιών. Οι έμποροι τις Ευρώπης την επόμενη φορά θα αποφύγουν να κλείσουν συμφωνίες με Έλληνες παραγωγούς ή αν το πράξουν θα απαιτήσουν αισθητά χαμηλότερες τιμές.
Εξαιτίας αυτής της κατάστασης κάποιοι άνθρωποι θα χάσουν τη δουλειά τους. Όσο θα μεγαλώνει ο αριθμός των ανέργων τόσο θα πιέζονται οι μισθοί, λόγω της ανάγκης επιβίωσης. Στην περίπτωση αυτή, όπως και άλλες πολλές, είναι η αριστερά που συμβάλλει στη μείωση των μισθών και όχι το Μνημόνιο.
Το σκηνικό μοιάζει με κάποιον που προκαλεί γάγγραινα στο πόδι κάποιου άλλου και στη συνέχεια κατηγορεί το γιατρό που θα το κόψει.
Δεν είναι μόνο η απεργία των ναυτεργατών. Πριν δύο χρόνια ήταν οι επί μήνες απεργία και κατάληψη του λιμανιού του Πειραιά από την εργατική αριστοκρατία των κρατικοδίαιτων λιμενεργατών. Δεκάδες επιχειρήσεις αναγκάστηκαν να εξάγουν και να εισάγουν μέσω άλλων διόδων με μεγαλύτερο κόστος. Πολλές από αυτές έκλεισαν και εξαιτίας αυτού του λόγου. Όλα τα κόμματα στήριξαν τους «πελάτες» τους στο λιμάνι με πρώτα και καλύτερα τα αριστερόστροφα.
Χιλιάδες θέσεις εργασίας έχουν χαθεί στο Κέντρο της Αθήνας από τις συνεχείς διαδηλώσεις και τα επεισόδια. Τα διεθνή ιατρικά συνέδρια που είχαν προγραμματιστεί για τα επόμενα πέντε χρόνια στην Αθήνα έχουν ακυρωθεί, εξαιτίας φαινομένων αποκλεισμού του αεροδρομίου και των λιμανιών. Η τουριστική κίνηση φέτος αναμένεται μειωμένη.
Ποιος φέρει ευθύνη για αυτές τις απώλειες που θα μεταφραστούν σε απώλειες εισοδήματοςq
Δεν είναι το Μνημόνιο που μας οδηγεί σε μισθούς Βουλγαρίας, αλλά οι συντεχνίες, οι αντιδράσεις της πελατοκρατίας και η διαφθορά. Για αυτό το καθεστώς έχει ευθύνη όλο το πολιτικό σύστημα, αλλά τις πιο σθεναρές μάχες οπισθοφυλακής της παρασιτοκρατίας τις δίνει η αριστερά. Γι’ αυτό οφείλουμε να είμαστε δηκτικοί απέναντί της.
Υπάρχει μια στρεβλή εντύπωση πως οι χαμηλοί μισθοί θα προσελκύσουν επενδύσεις. Είναι λάθος. Κανένας δεν θα φέρει τα λεφτά στο «βούρκο» της διαφθοράς, της ανομίας όσο χαμηλοί και αν είναι οι μισθοί.
Οι δημαγωγοί και οι λαϊκιστές που έχουν συσπειρωθεί στα δυο άκρα κυρίως του πολιτικού φάσματος, ψευδώς κατηγορούν το Μνημόνιο για τις μειώσεις των μισθών και την επερχόμενη πτώση του βιοτικού επιπέδου στην Ελλάδα.
Για την μείωση των μισθών φταίει η μειωμένη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Η μειωμένη ανταγωνιστικότητα ευθύνεται για την μειωμένη προσέλκυση επενδύσεων που δημιουργεί την ανεργία και πιέζει τους μισθούς.
Τα εμπόδια στην προσέλκυση επενδύσεων στην Ελλάδα είναι: Η γραφειοκρατία, η διαφθορά του δημόσιου τομέα, η απουσία σταθερού φορολογικού περιβάλλοντος. Σημαντικότερη μεταξύ αυτών όλων όμως είναι η απουσία κλίματος ηρεμίας, ασφάλειας και κοινωνικής σύμπνοιας.
Η απεργία των ναυτεργατών, η οποία καθοδηγείται από την αριστερά δεν είναι η πρώτη που γίνεται φέτος. Η απεργία πέραν του αποκλεισμού της επικοινωνίας με τα νησιά, έχει και σαν συνέπεια οι εξαγωγές κηπευτικών της Κρήτης να μένουν στο λιμάνι και να σαπίζουν. Μεγαλύτερη ζημιά όμως κάνουν οι αθετήσεις των συμφωνιών. Οι έμποροι τις Ευρώπης την επόμενη φορά θα αποφύγουν να κλείσουν συμφωνίες με Έλληνες παραγωγούς ή αν το πράξουν θα απαιτήσουν αισθητά χαμηλότερες τιμές.
Εξαιτίας αυτής της κατάστασης κάποιοι άνθρωποι θα χάσουν τη δουλειά τους. Όσο θα μεγαλώνει ο αριθμός των ανέργων τόσο θα πιέζονται οι μισθοί, λόγω της ανάγκης επιβίωσης. Στην περίπτωση αυτή, όπως και άλλες πολλές, είναι η αριστερά που συμβάλλει στη μείωση των μισθών και όχι το Μνημόνιο.
Το σκηνικό μοιάζει με κάποιον που προκαλεί γάγγραινα στο πόδι κάποιου άλλου και στη συνέχεια κατηγορεί το γιατρό που θα το κόψει.
Δεν είναι μόνο η απεργία των ναυτεργατών. Πριν δύο χρόνια ήταν οι επί μήνες απεργία και κατάληψη του λιμανιού του Πειραιά από την εργατική αριστοκρατία των κρατικοδίαιτων λιμενεργατών. Δεκάδες επιχειρήσεις αναγκάστηκαν να εξάγουν και να εισάγουν μέσω άλλων διόδων με μεγαλύτερο κόστος. Πολλές από αυτές έκλεισαν και εξαιτίας αυτού του λόγου. Όλα τα κόμματα στήριξαν τους «πελάτες» τους στο λιμάνι με πρώτα και καλύτερα τα αριστερόστροφα.
Χιλιάδες θέσεις εργασίας έχουν χαθεί στο Κέντρο της Αθήνας από τις συνεχείς διαδηλώσεις και τα επεισόδια. Τα διεθνή ιατρικά συνέδρια που είχαν προγραμματιστεί για τα επόμενα πέντε χρόνια στην Αθήνα έχουν ακυρωθεί, εξαιτίας φαινομένων αποκλεισμού του αεροδρομίου και των λιμανιών. Η τουριστική κίνηση φέτος αναμένεται μειωμένη.
Ποιος φέρει ευθύνη για αυτές τις απώλειες που θα μεταφραστούν σε απώλειες εισοδήματοςq
Δεν είναι το Μνημόνιο που μας οδηγεί σε μισθούς Βουλγαρίας, αλλά οι συντεχνίες, οι αντιδράσεις της πελατοκρατίας και η διαφθορά. Για αυτό το καθεστώς έχει ευθύνη όλο το πολιτικό σύστημα, αλλά τις πιο σθεναρές μάχες οπισθοφυλακής της παρασιτοκρατίας τις δίνει η αριστερά. Γι’ αυτό οφείλουμε να είμαστε δηκτικοί απέναντί της.
Υπάρχει μια στρεβλή εντύπωση πως οι χαμηλοί μισθοί θα προσελκύσουν επενδύσεις. Είναι λάθος. Κανένας δεν θα φέρει τα λεφτά στο «βούρκο» της διαφθοράς, της ανομίας όσο χαμηλοί και αν είναι οι μισθοί.
Στοιχειώδεις γνώσεις αν έχει κάποιος, ξέρει πως δεν είναι οι χώρες με τα χαμηλότερα μεροκάματα που προσελκύουν τις μεγαλύτερες και καλύτερες ξένες επενδύσεις. Είναι οι χώρες με τα υψηλά μεροκάματα, χωρίς γραφειοκρατία και διαφθορά και κυρίως χωρίς ισχυρή παραβατική αριστερά που προσελκύουν επενδύσεις.
Όπως μπορείτε να δείτε στον πίνακα οι χώρες που συγκεντρώνουν τις περισσότερες ξένες επενδύσεις, δεν είναι αυτές με τους χαμηλούς μισθούς. Επιπλέον η μισή Ευρωζώνη με το ισχυρό ευρώ είναι στην 20άδα.
Όπως μπορείτε να δείτε στον πίνακα οι χώρες που συγκεντρώνουν τις περισσότερες ξένες επενδύσεις, δεν είναι αυτές με τους χαμηλούς μισθούς. Επιπλέον η μισή Ευρωζώνη με το ισχυρό ευρώ είναι στην 20άδα.
Όποιος ψάξει ανά την υφήλιο, σπάνια θα βρει χώρες με υψηλό βιοτικό επίπεδο που να έχουν ισχυρή, θορυβώδη και παραβατική αριστερά.
Αποτελεί λοιπόν άλλη μια συνηθισμένη φαντασίωση της καθυστερημένης εγχώριας αριστεράς η ύπαρξη σχεδίου «βουλγαροποίησης» της χώρας. Η χώρα γίνεται Βουλγαρία γιατί κάποιοι διώχνουν και τις τελευταίες επενδύσεις που έχουν απομείνει σε αυτή.
Η αριστερά παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην «βουλγαροποίηση» της Ελλάδας, όπως άλλωστε έπαιξε και στην «βουλγαροποίησης» της Βουλγαρίας και όλων λοιπών χώρων που πέρασαν την μάστιγα του σοβιετικού κομμουνισμού.
Αποτελεί λοιπόν άλλη μια συνηθισμένη φαντασίωση της καθυστερημένης εγχώριας αριστεράς η ύπαρξη σχεδίου «βουλγαροποίησης» της χώρας. Η χώρα γίνεται Βουλγαρία γιατί κάποιοι διώχνουν και τις τελευταίες επενδύσεις που έχουν απομείνει σε αυτή.
Η αριστερά παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην «βουλγαροποίηση» της Ελλάδας, όπως άλλωστε έπαιξε και στην «βουλγαροποίησης» της Βουλγαρίας και όλων λοιπών χώρων που πέρασαν την μάστιγα του σοβιετικού κομμουνισμού.
Πηγή:www.capital.gr 21 – 3 – 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου