Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Ανοησίες για τους τραπεζίτες!

Θανάσης Μαυρίδης 
Κάποτε ήταν οι εφοπλιστές που σύμφωνα με τα όσα πίστευε τότε η κοινή γνώμη «ρούφαγαν το αίμα των ναυτεργατών, όπως ο βρικόλακας το αίμα των άτυχων θυμάτων του». Στη συνέχεια ήταν οι βιομήχανοι, οι οποίοι «έκλεβαν την υπεραξία των τίμιων εργατών και των υπερήφανων εργατριών». Κι ύστερα ήρθε η σειρά των ξένων επενδυτών, που κατά τη λαϊκή ετυμηγορία ήταν ένας «δούρειος ίππος του διεθνούς ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου που θα ανέτρεπε τις κατακτήσεις του λαϊκού κινήματος». Σήμερα, είναι η σειρά των τραπεζιτών!... 
Η κυρίαρχη αντίληψη, λοιπόν, είναι ότι «ο λαός πλήρωσε ήδη τα σπασμένα της κρίσης, σε αντίθεση με το τραπεζικό σύστημα και ότι είναι καιρός οι τραπεζίτες να πληρώσουν κι αυτοί».Πρόκειται για μνημείο σοφιστείας και λαϊκισμού, που ανάλογο του μπορούμε να βρούμε μόνο στα χρόνια του μεσοπολέμου, όταν οι τραπεζίτες και εξαιτίας τους όλοι οι Εβραίοι βρισκόντουσαν στο στόχαστρο των «αδικημένων λαών της Ευρώπης». Το σκηνικό ήταν ακριβώς το ίδιο.Επίσης, όλοι μας βρισκόμαστε «εκτεθειμένοι» προς τις τράπεζες σε περιόδους κρίσης. Άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο. Κι οι τράπεζες δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα. Έτσι, το σύνθημα «να πληρώσουν κι αυτοί» ηχεί στα αυτιά πολλών από εμάς ευχάριστα, έστω κι αν πρόκειται για λόγους αντεκδίκησης και μόνο...Στην πραγματικότητα η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος θα είχε επιπτώσεις  που αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε καν να φανταστούμε. Επιπτώσεις που θα πλήρωναν ακριβότερα οι ίδιες οι κοινωνίες απ’ ό,τι οι μέτοχοι των τραπεζών, τους οποίους θέλουμε δήθεν να τιμωρήσουμε...Κι αυτή την εποχή οι τράπεζες βρίσκονται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Ας μην βιάζονται οι εχθροί του καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός δεν πρόκειται να καταρρεύσει, τουλάχιστον όχι στα χρόνια τα δικά μας. Αυτό που μπορεί να συμβεί είναι να αλλάξουν χέρια οι επιχειρήσεις. Κι εκεί που σήμερα έχουμε έξι μεγάλες τράπεζες με καθαρά ελληνικά χαρακτηριστικά, αύριο να ψάχνουμε να βρούμε Έλληνες τραπεζίτες με το κιάλιΟ κίνδυνος αφελληνισμού του τραπεζικού μας συστήματος βρίσκεται προ των πυλών.Μπορεί κάποιον να μην τον νοιάζει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αλλά όποιον επιχειρεί σίγουρα τον ενδιαφέρει. Είναι τελείως διαφορετική η προσέγγιση των διαφόρων θεμάτων και οι προτεραιότητες που θέτει η διοίκηση μιας ξένης τράπεζας σε σχέση με μία ελληνική. Αλλιώς αντιμετωπίζει μία ελληνική τράπεζα μία επιχείρηση των 100 εργαζομένων κι αλλιώς η διοίκηση μιας ξένης τράπεζας. Μιλάμε για διαφορετική κουλτούρα.Το κακό είναι ότι στην Ελλάδα πρώτα πυροβολούμε κι έπειτα ρωτάμε. Πρώτα ρίχνουμε τα αναθέματα κι έπειτα σκεφτόμαστε τις επιπτώσεις. Σήμερα βρίζουμε τις τράπεζες, αλλά στο μέλλον θα αναρωτιόμαστε για ποιόν λόγο δεν θα «μιλάνε» ελληνικά στα γκισέ των τραπεζών. Όπως αναρωτιόμαστε γιατί δεν υπάρχουν μεγάλες ελληνικές βιομηχανίες ή γιατί οι εφοπλιστές δεν φέρνουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα.


Πηγή:www.capital.gr 1 – 8 – 2011

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου