Εκατό χρόνια συμπληρώνονται σε λίγες μέρες από τη γέννηση του Αμερικανού ηθοποιού σκηνοθέτη και χορευτή Gene Kelly που κατάφερε να φέρει τα μιούζικαλ στα πλατό της έβδομης τέχνης και να κάνει το αμερικανικό και όχι μόνο κοινό να αγαπήσει το χορό και να αναδείξει το Singing in the Rain σε μία από τις καλύτερες ταινίες μιούζικαλ όλων των εποχών.
Ο Gene Kelly γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου του 1912 στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια και μεγάλωσε σε μία αστική γειτονιά της περιοχής. Αν και οι φίλοι του συνήθιζαν να παίζουν baseball εκείνος λάμβανε μαθήματα χορού τα οποία του φάνηκαν ιδιαίτερα χρήσιμα και για το κολέγιο ώστε να πληρώσει τα δίδακτρα για τη μόρφωσή του διδάσκοντας σε μια τοπική σχολή έχοντας μαζί του και τον αδερφό του Fred...
Στα τέλη της δεκαετία του 1930, ο Kelly θα έπαιρνε το δρόμο για το Broadway προσπαθώντας να αγγίξει το όνειρό του για να γίνει επαγγελματίας ηθοποιός και χορευτής. Αρχικά, κατάφερε να κρατήσει μικρούς ρόλους στις ταινίες Leave it to Me με την Mary Martin και One for the Money, ενώ το 1940 κέρδισε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο δημοφιλές κωμικό μιούζικαλ Pal Joey.
Ο Louis B. Mayer, παραγωγός της MGM δεν άργησε να ξεχωρίσει το σπουδαίο ταλέντο που κρυβόταν πίσω από την προσωπικότητα του νεαρού Kelly και του πρόσφερε κινηματογραφικό συμβόλαιο με την εταιρεία του. Το 1942, ο Kelly θα έμπαινε για τα καλά στο Χόλυγουντ κάνοντας το κινηματογραφικό του ντεμπούτο δίπλα στην Τζούντιθ Γκάρλαντ στην ταινία For me and my Gal.
Η αθλητική και γεμάτη ενέργεια παρουσία του Kelly τον καθιέρωσαν ως βασιλιά των μιούζικαλ της δεκαετία του ΄40 και του ΄50, ενώ εργάστηκε παράλληλα όχι μόνο μπροστά αλλά και πίσω από τις κάμερες ανοίγοντας νέους δρόμους στην χορογραφία και την σκηνοθεσία ταινιών μιούζικαλ.
Αν και συχνά το όνομά του έμπαινε μαζί με εκείνο του Fred Astaire, ο Gene Kelly είχε δημιουργήσει ένα απόλυτα δικό του και ξεχωριστό στυλ. Είχε καταφέρει να βάλει τον χορό στην πραγματική ζωή μέσα από τις ταινίες του χρησιμοποιώντας συνηθισμένα ρούχα και απλές καθημερινές κινήσεις. Ακριβώς αυτή ήταν και η πρωτοπορία του. Ο ίδιος είχε χαρακτηριστικά πει: «Όλα στο χορό μου προέρχονται από ένα μέσο άνθρωπο».
Παράλληλα όμως δεν επαναπαυόταν στις δάφνες του και μέσα από πολλές προσπάθειες για την εξέλιξη του χορού είχε καταφέρει να δημιουργήσει μερικά από τα πιο καινοτόμα και ενθουσιώδη μιούζικαλ με χορευτικά νούμερα που συνεχώς εξέλισσαν το είδος και δημιουργούσαν νέα δεδομένα.
Στην ταινία In Anchors Aweigh του 1945, ο Kelly δε δίστασε να δημιουργήσει ένα χορευτικό ντουέτο με παρτενέρ το πασίγνωστο χαρακτήρα κινουμένων σχεδίων Jerry από το καρτούν Tom and Jerry, κάτι που δεν έιχε ξαναγίνει ποτέ πριν, ενώ στην ταινία On the Town όπου πρωταγωνιστούσε ο Frank Sinatra τόλμησε να καινοτομήσει και πάλι βάζοντας τους ναύτες να εκτελέσουν καθαρές κινήσεις μπαλέτου.
Το 1951 στη συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Vincente Minnelli, ο Kelly θα συνεχίσει να εξελίσσει και να τολμάει νέα χορογραφικά μονοπάτια συμπεριλαμβάνοντας στην ταινία ένα πρωτοποριακό φινάλε με μία μακρά μπαλετική ακολουθία. Για την προσπάθειά του στην ταινία ο Gene Kelly έλαβε τιμητικό βραβείο Όσκαρ για το πολύπλευρο ταλέντο του ως ηθοποιός, τραγουδιστής, σκηνοθέτης και χορευτής με έμφαση στα λαμπρά επιτεύγματα που πέτυχε επάνω στην προώθηση της χορογραφίας στον κινηματογράφο.
Τα επόμενα χρόνια ο Kelly θα πρωταγωνιστούσε στην ταινία που θα τον έκανε ένα πραγματικό κινηματογραφικό θρύλο. Έχοντας για συντροφιά μία και μόνο ομπρέλα θα κατάφερνε να εμπνευστεί μία από τις πιο χαρούμενες χορογραφίες που γυρίστηκαν στο Singing in the Rain το 1952 αντλώντας την έμπνευσή του όπως είχε δηλώσει από τον τρόπο που τα παιδιά αγαπούν να παίζουν με τη βροχή.
Ωστόσο το ενδιαφέρον για τα μιούζικαλ άρχισε να ξεθωριάζει στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και ο Kelly στράφηκε προς την τηλεόραση που συνεχώς κέρδιζε όλο και περισσότερο έδαφος.
Πρωταγωνίστησε σε δύο μικρά ζωντανά προγράμματα με τίτλο Going My Way που αποτελούσαν προσαρμογή της ταινίας του 1944 Bing Crosby και το 1971 σε ένα τηλεοπτικό βαριετέ με τον τίτλο The Funny Side. Παράλληλα το 1967 είχε σκηνοθετήσει την τηλεοπτική ταινία Jack and the Beanstalk όπου είχε πρωταγωνιστήσει κιόλας, ενώ είχε καταφέρει να αποσπάσει και ένα βραβείο Emmy για την τηλεταινία The Children’s.
Τη δεκαετία του 1980 ο Kelly είχε αποσυρθεί σχεδόν εντελώς από την ενεργό δράση. Έκανε την τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση στο 1980 στο μιούζικαλ φαντασίας Xanadu με την Olivia Newton-John το οποίο δεν σημείωσε δυστυχώς την αναμενόμενη εισπρακτική επιτυχία, ενώ στην μικρή οθόνη έκανε μερικά γκεστ στις σειρές The Muppet Show και The Love Boat.
Το 1994 και το 1995, ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης υπέστη μια σειρά από εγκεφαλικά επεισόδια και κατέληξε στο σπίτι του στο Μπέβερλι Χίλς της Καλιφόρνιας στις 2 Φεβρουαρίου του 1996. Ο χαμός του λύπησε ιδιαίτερα πλήθος φίλων αλλά και μαθητών του καθώς άφησε και ένα δυσαναπλήρωτο κενό στα κινηματογραφικά στούντιο.
Συμπληρώνοντας τα 100 χρόνια από τη γέννησή του το New York City’s Film Society of Lincoln Center τίμησε τον μοναδικό και ξεχωριστό αυτό καλλιτέχνη φιλοξενώντας ολόκληρο τον Ιούλιο πάνω από 20 ταινίες του στις οποίες έβαλε την υπογραφή του, άλλoτε σκηνοθετώντας και παίζοντας και άλλoτε τραγουδώντας και χορεύοντας.Πηγή:www.capital.gr 18 – 8 – 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου