Κυριακή 17 Απριλίου 2016

Επιστροφή


Ακούμπησε το λιθάρι του δειλινού
πάνω στα ξερά πλατανόφυλλα
ενώ τη σκέψη του οδηγούσε
ο άγρυπνος στην αγκαλιά της νύχτας
αγέρας.
Εξαντλούσε τις ώρες του
ατενίζοντας το νυσταγμένο γιαλό
που τα φεγγαροντυμένα κύματα
ξύπνιο τον κρατούσαν...

Την αυγή οι σαΐτες των ματιών του
κάρφωσαν τον ήλιο
και τον σκότωσαν
κι οι ελπίδες του χάθηκαν
στο μέλλον.
Ο εαυτός του χόρευε στον αέρα
δίχως το δικό του βάρος
και μέσα του
έλεγε μια φωνή:
«Δεν γυρίζεις το χρόνο
πίσω
αν δεν γράψεις
ξανά απ' την αρχή τη δική σου
ιστορία».












Κάρολος Μεσσηνέζης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου