Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

Από τη Μελίνα των μαρμάρων, στη Μελίνα της Νομικής Σχολής Αθηνών


Ένα γράμμα από ένα φοιτητή της Νομικής Σχολής Αθηνών, που έζησε τα γεγονότα από κοντά:

   Σήμερα αυτό που έζησα μαζί με άλλους 300 συμφοιτητές μου στη Νομική Αθηνών, όπου σπουδάζω με έκανε να φύγω με δάκρυα ντροπής και αγανάκτησης …
Είμαι 20 ετών, όσο και ο παππούς μου όταν πολεμούσε στο Αλβανικό μέτωπο, αλλά εγώ σήμερα το 2011 έμεινα απλά … 1,80 μέτρα από μάρμαρο.
Σήμερα το πρωί γράφαμε εξεταστική στο Εμπορικό Δίκαιο στον 5ο όροφο της Σχολής. Ξαφνικά κάπου μετά τις 11, γινότανε χαμός από φωνές και δυνατή μουσική από τα τραπεζάκια των αριστερών φοιτητικών παρατάξεων..
Οι επιτηρητές πληροφορούνται πως ομάδα με άγριες διαθέσεις παρεμποδίζουν την εξεταστική βρίζοντας όσους φοιτητές γράφουν, ως φασίστες και ακροδεξιούς ενάντια στους 300 λαθρομετανάστες. Η επίκουρος καθηγήτρια μας είπε  αν έρθουν από το αμφιθέατρο στις 10 η ώρα που γράφαμε, να μην αντιδράσει ουδείς.
Πράγματι ξαφνικά εισβάλουν καμιά 30 μαυροντυμένοι ουρλιάζοντας και βρίζοντάς μας. Ενώ μας έβριζαν και μας απειλούσαν επί δέκα λεπτά ως μη ανθρωπιστές, που απλώς γράφαμε το μάθημά μας και ενώ όλοι μας είχαμε μείνει αγάλματα, μία κοπέλα ελληνίδα με όνομα χαρακτηριστικό με τα αγάλματα βρήκε το σθένος και αντέδρασε …
Τι το ήθελε η Μελίνα και το έκανε
Όρμησαν επάνω της με βρισιές και τη χτύπησαν, ενώ μία από την ομάδα (δεν μπορώ καν να τη χαρακτηρίσω ως φοιτήτρια της Νομικής, θα ήταν προσβολή για μας) της άρπαξε την κόλλα και την έκανε κομματάκια!
Ναι, η ανθρωπίστρια - φιλάνθρωπος, πήρε την κόλλα της Μελίνας που αντέδρασε σαν παλικάρι μέσα στα «αγάλματα» και της την έσκισε! Τελικά στο άσυλο όποιος μιλάει το πληρώνει ακριβά!  Και σαν να μην έφτανε αυτό την απειλούσαν ότι θα της κάνουν κακό γιατί ξέρουν ποια είναι.
Σήμερα 31-1-2011, η Μελίνα φυγαδεύτηκε για να σωθεί από τους «ανθρωπιστές - προοδευτικούς» που νοιάζονται για τον πόνο των 300 λαθρομεταναστών, όπως κάποια άλλη Μελίνα είχε φυγαδευτεί γτια να σώσει τη δημοκρατία μας.
Η Μελίνα μίλησε για να προστατέψει εμάς τα αγάλματα και εμείς παραμείναμε αγάλματα στο φόβο της τρομοκρατίας και της βίας της μειοψηφίας.
Δεν ξέρω αν η Μελίνα έφυγε καλά ή αν είναι καλά. Ξέρω ότι έφυγα με δάκρυα ντροπής, σκεφτόμενος ότι αν ήμουν εγώ στη θέση του παππού μου δεν θα υπήρχε έπος του ’40, αλλά ντροπή και υποδούλωση. Η δημοκρατία δεν υπερασπίζεται από αγάλματα, αλλά από «Μελίνες» που δίνουν ψυχή στα μάρμαρα.
Είμαι ένα φοβισμένο άγαλμα, δεν κάνω για νομικός, αλλά ούτε για Έλληνας πολίτης και θα αφήσω τις σπουδές. Έτσι κι αλλιώς το δίκαιο των τραμπούκων μαυροφόρων και των λαθρομεταναστών θα περάσει. Δεν έχουμε μέλλον εμείς …
Ντρέπομαι …
Συγνώμη Μελίνα, συγνώμη παππού.

[Από την εφ. ΗΜΕΡΑ, 5 Μαρτίου 2011, σελ. 8, Λαμία]

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΑ» ΚΩΝ. ΜΠΑΛΩΜΕΝΟΣ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου