Σάββατο 13 Ιουνίου 2015

Αιφνιδιασμός


Αμέτρητα όνειρα γκρεμίζονται
στα βάραθρα της αβύσσου
Όμως ποτέ δεν αφήνουν
δίχως τη συντροφιά τους τη ζωή
Με κωδωνοκρουσίες
υποδεχόμαστε την εσωτερική μας ελευθερία
Που ο νους την αγνοεί...

Ενώ η ψυχή με τη λάμψη της
την εκτυφλωτική την καταυγάζει
Είναι ανοιχτή πληγή
Το «ευχαριστώ» που είπαμε
Σ' αυτούς που μας ταπείνωσαν
μπροστά σε χίλια μάτια
Μελαγχολεί η ευτυχία
Όταν το περίσσευμα της καρδιάς
δεν τη χωράει
Μια Κυριακή διαλέξαμε
για όλη μας τη ζωή
Να μας θυμίζει των πιο γλυκών στιγμών μας
τη σπατάλη
Εξαγιάζεται η υπόσταση
Όταν κρυφά απ' τον εαυτό της
λούζεται στα φώτα της αλήθειας
Θεριεύει ο πόνος που θυσιάζεται
για την πιο γλυκιά αγωνία
Συγκίνηση κι ανατριχίλα μας συγκλονίζουν
Όταν η σκέψη μας
πάνω απ' τα όρη του πνεύματος πετάει...










Κάρολος Μεσσηνέζης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου