Εξίσωση

Γίνονται σιωπές των αισθημάτων

Αυτοί που έχουμε καταδικάσει
Να ζουν μέσα στην περιφρόνηση
Προτού την περηφάνια μας
κατακομματιάσουν
Με τον τρόπο που τους μάθαμε
στη ζωή να πολεμούν

Θυσιάζουμε τις ελπίδες
τα όνειρα
Για κείνους που τα μυστικά μας
τους εμπιστευθήκαμε κρυφά απ' την ψυχή...

Και χωρίς του φόβου την συγκατάθεση

Σκιάζουν τη χαρά οι επιθυμίες
Που, τη συνείδηση κατακλύζοντας
Την κρίση ξεγελούν
την πίστη παραμερίζουν

Κι ανοίγουν δρόμους για το νου
Μόνο μια φορά να τους διαβεί
Αν δεν θέλει ανορθόδοξα
στο στόχο του να φτάσει

Πετούν στα ύψη της ουτοπίας
Οι ανυπόταχτες
στο νου ιδέες
Μέχρι ο χρόνος
να τους κόψει τα φτερά

Και ταπεινωμένες στα βάραθρα
του πνεύματος
Να τις προσγειώσει...

Κάρολος Μεσσηνέζης